هوش مصنوعی
هوش مصنوعی (AI) به توسعه سیستم‌های کامپیوتری اشاره دارد که می‌توانند وظایفی را که به طور سنتی به هوش انسانی نیاز دارند، انجام دهند. این شامل طیف گسترده ای از قابلیت ها، از جمله درک زبان طبیعی، تشخیص الگوهای موجود در داده ها، حل مشکلات، تصمیم گیری و یادگیری از تجربه است.
سیستم‌های هوش مصنوعی برای تقلید از عملکردهای شناختی انسان، مانند ادراک، استدلال و حل مسئله طراحی شده‌اند و آنها را قادر می‌سازد تا اطلاعات پیچیده را تجزیه و تحلیل کنند، با موقعیت‌های جدید سازگار شوند و به طور مستقل به اهداف خاص دست یابند.
تکنیک‌های هوش مصنوعی شامل یادگیری ماشینی، شبکه‌های عصبی، پردازش زبان طبیعی، بینایی کامپیوتر و روباتیک و غیره است. فناوری‌های هوش مصنوعی در حوزه‌های مختلفی از جمله مراقبت‌های بهداشتی، مالی، حمل‌ونقل، تولید و سرگرمی کاربرد دارند و به سرعت به پیشرفت خود ادامه می‌دهند و صنایع را تغییر می‌دهند و نحوه زندگی و کار ما را متحول می‌کنند.
مفاهیم هوش مصنوعی
هوش مصنوعی (AI) فناوری‌های مختلفی از جمله یادگیری ماشینی، یادگیری عمیق، پردازش زبان طبیعی (NLP)، روباتیک و بینایی رایانه‌ای را ادغام می‌کند تا رایانه‌ها را قادر به یادگیری، استدلال و انجام وظایفی کند که به طور سنتی به هوش انسانی نیاز دارند.
الگوریتم‌های یادگیری ماشین به سیستم‌ها اجازه می‌دهند از داده‌ها یاد بگیرند و پیش‌بینی یا تصمیم بگیرند، در حالی که یادگیری عمیق، زیرمجموعه‌ای از یادگیری ماشین، از شبکه‌های عصبی برای مدل‌سازی داده‌های پیچیده استفاده می‌کند. NLP بر توانمندسازی رایانه‌ها برای درک و تولید زبان انسان تمرکز دارد، در حالی که رباتیک شامل طراحی و اجرای سیستم‌های مستقل برای انجام وظایف فیزیکی است.
بینایی ماشین کامپیوترها را قادر می سازد تا اطلاعات بصری را تفسیر کنند، اشیا را شناسایی کنند و مناظر را درک کنند. این مؤلفه‌ها با هم، پایه‌های هوش مصنوعی را تشکیل می‌دهند که جهت دهنده نوآوری هستند و برنامه‌های کاربردی را در صنایع و حوزه‌های مختلف تقویت می‌کند.